Eng Traditioun ass e Brauch oder e Fest, dat et scho säit laanger Zäit gëtt. Eng Traditioun gëtt och ëmmer ëm déi selwecht Joreszäit ofgehal oder op déi selwecht Aart a Weis gefeiert. Lëtzebuerg huet och ganz vill Traditiounen.
Liichtmëssdag fënnt all Joer den 2. Februar statt. D’Kanner gi bei d’Leit aus dem Duerf schellen a sangen de “Léiwer Härgottsblieschen”.
D’Leit verdeelen als Merci Séissegkeeten, Nëss oder Uebst. Meeschtens hunn d’Kanner e Lampion dobäi.
Enn Februar oder Ufank Mäerz gëtt a villen Dierfer e risege Koup aus Holz a Stréi a Form vun engem Kräiz oder engem Tuerm openee gestapelt. Wann et dann däischter ass, gëtt déi ganz Konstruktioun verbrannt.
D’Traditioun seet, dass de Wanter doduerch verbrannt gëtt an dass d’Fréijoer mat sengen Temperature vun elo u wëllkomm ass. An der Gemeng ginn 2 Buerge verbrannt: eng zu Fenteng an eng zu Izeg.
Bretzelsonndeg an Ouschtersonndeg
Um Bretzelsonndeg schenkt de Mann senger Dramfra eng Bretzel, als Zeeche vu senger Léift.
3 Woche méi spéit, op Ouschtersonndeg, schenken d'Fraen hiren Allerléifsten een Ouschteree zeréck. Wa si dat awer net fillen, da schenke si him en eidele Kuerf.
Hesper ass als eng Héichbuerg vun der Fuesent bekannt. Ab der 2. Hallschent vum 20. Joerhonnert hu sech d’Fuesboken aus dem Land op Hesper gemaach, fir do u landbekannte Baler wéi dem Formidabel, Hesper am Damp oder och dem Altweiberbal deelzehuelen.
Si fréier d’Leit fir d’Fuesent duerch déi vill Duerfcaféë gezunn, gëtt haut éischter zentraliséiert an engem grousse Sall gefeiert.
Beäntwert Froen:
Et ass eng Erënnerung un d’Hesper Buerg, déi viru laanger Zäit ofgebrannt ass.
D’Chrëschtbeemercher vun den Hesper Awunner sollen op deem Dag verbrannt ginn.
Et ass eng wichteg Übung fir d’Hesper Pompjeeën.
An Hesper
An Esch
An Iechternach